środa, 25 stycznia 2012

Oberloiben - krwawa nocna bitwa

W Oberloiben znajduje się pomnik przypominający zaciętą bitwę z okresu napoleońskiego z 1805 roku. Na tych polach zwarły się armia Francuzów i siły austriacko-rosyjskie. Do historii przeszło pod nazwą bitwy pod Dürnstein (Loiben). W Oberloiben, w miejscu gdzie broniła się okrążona dywizja Gazana w 1905 roku, w 100-lecie bitwy, postawiono pomnik. Formą przypomina pocisk, w którego dolnej części znajduje się ossuarium; w górnej widzimy zaś relief z głównymi bohaterami tego starcia: Mortierem, Kutuzowem, Schmidtem oraz myśliwym Bayerem.

Wśród okolicznych mieszkańców do dziś przetrwała opowieść, o tym że Dunaj nigdy nie był tak modry, jak wówczas 200 lat temu kiedy płynęły jego nurtem niebieskie, francuskie mundury.

czwartek, 19 stycznia 2012

Barokowy park klasztoru w Melk

pawilon
malowidła we wnętrzu pawilonu
W parku klasztornym dominującą budowlą jest barokowy pawilon. Opat Thomas Pauer zlecił wybudowanie tej barokowej budowli w latach 1747-8 Franzowi Munggenastowi. Wnętrza pawilonu zostały ozdobione freskami w latach 1763-4 przez Johanna Wenzla Bergla. Malowidła przedstawiają egzotyczne miejsca, zwierzęta, dżunglę i Indian. Pawilon służył w okresie baroku jako miejsce rekreacji i odpoczynku mnichów. Obecnie znajduje się tam m. in. kawiarnia.

środa, 18 stycznia 2012

Klasztor Dürnstein

wieża klasztorna - symbol Wachau
portal klasztorny z alegoriami wiary, nadziei i miłości

Klasztor Dürnstein należy obecnie do augustianów z Herzogenburga, którzy również troszczą się tutejszą parafią. Wieża kościoła o barwie biało-niebieskiej i stanowi symbol Wachau.
budynek klasztorny
W 1372 r. na miejscu obecnego klasztoru powstała kaplica. W 1400 została ona poszerzona i rozbudowana o kryptę. Klasztor Dürnstein został założony w 1410 r. W 1710 r. Hieronymus Uebelbacher zostaje proboszczem Dürnstein. Pod jego kierunkiem rozpoczęła się barokowa przebudowa klasztoru. Obecny wygląd zewnętrzny i wyposażenie wewnętrzne pochodzi z pracy architektów i budowniczych: Joseph Munggenast, Jakob Prandtauer i Matthias Steinl. Klasztor zostaje skasowany w 1788 przez cesarza Józefa II i budynek zostaje przekazany augustianom z Stift Herzogenburg.

wtorek, 17 stycznia 2012

Zamek Dürnstein - więzienie króla Ryszarda Lwie Serce

zamek Duernstein
widok na Duernstein wraz z zamkiem
Zamek w Dürnstein jest znany dzięki historii króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce, który powracając z III wyprawy krzyżowej został pojmany z rozkazu Leopolda V Babenberga i uwięziony w tutejszym zamku od grudnia 1192 roku aż do lutego 1194 roku. Leopold wziął także udział w III wyprawie krzyżowej. Po zdobyciu Akki 12 lipca 1191doszło do konfliktu z Ryszardem Lwie Serce. Książę jako dowódca armii niemieckiej uważał się za równego królom Anglii i Francji. Zatknął swój sztandar na murach miasta obok sztandaru króla Ryszarda. Anglicy szybko go usunęli zrzucając do fosy. Niektórzy nawet go podeptali. Leopold V wpadł w gniew i całą noc w namiocie przeżywał doznaną zniewagę. Po drodze z Ziemi Świętej król angielski Ryszard przechodził przez ziemie księcia austriackiego. W gospodzie niedaleko Wiednia został rozpoznany i aresztowany przez ludzi Leopolda V, który pomścił się za zniewagę pod Akką oraz oskarżał Ryszarda o przyczynienie się do śmierci swojego kuzyna, Konrada z Montferratu. Ryszard i jego towarzysze podróżowali jako ubodzy pielgrzymi, ale wydał ich bogaty pierścień na palcu króla oraz fakt, że zamówił on pieczonego kurczaka, przysmak arystokracji. Książę Leopold przekazał więźnia cesarzowi Henrykowi VI, ten zaś zamknął go w zamku Duernstein, gdzie Ryszard napisał poemat "Ja nus hons pris", w którym wyrażał swoje żale z powodu opuszczenia przez towarzyszy. Cesarz zażądał za Ryszarda okupu w wysokości 150 000 marek. Królowa Eleonora rozpoczęła zbieranie tej sumy. Posiadacze ziemscy byli zobowiązani zapłacić czwartą część wartości ich posiadłości, podatki zostały podwyższone, a skarby kościelne skonfiskowane. Tymczasem Filip August i Jan bez Ziemi zaoferowali cesarzowi 80 tys. marek, jeśli przetrzyma on Ryszarda w więzieniu do 1194 r. Henryk odrzucił tę propozycję. Pieniądze zostały przekazane cesarzowi przez jego ambasadorów i Ryszard odzyskał wolność. Filip August napisał wówczas do Jana: Strzeż się. Diabeł jest na wolności. Pojmanie Króla Ryszarda zostało opisane przez Petrusa von Ebulo około roku 1197. Ogromna suma okupu (150 000 marek w srebrze) przekazana Leopoldowi V została między innymi wykorzystana na założenie miasta Wiener Neustadt.

Spitz z kościołem św. Maurycego

Spitz w głębi kościół św. Maurycego
Okolica dzisiejszego Spitz należała w latach 812-1504 do klasztoru Niederaltaich i była długi czas bawarską enklawą w Austrii. Jedną z ważniejszych budowli Spitz jest kościół parafialny pw. św. Maurycego. Około 1163 istniała już drewniana kaplica pod wezwaniem św. Maurycego (patrona klasztoru Niederaltaich) w miejscu obecnego kościoła. Dzisiejszy kościół jest dziełem z późnego gotyku z potężną zachodnią wieżą, która jest najstarszą częścią kościoła (ok. 1300) który pełnił również funkcje obronne. Budowla jest trójnawowa z XV wieku, pokryta dachem przez specjalną "oszkloną cegłę" w 1581.
Spitz od strony Dunaju

poniedziałek, 16 stycznia 2012

Kościół obronny w St. Michael

kościół św. Michała
w gotyckim wnętrzu barokowe wyposażenie
St. Michael jest obecnie częścią gminy Weissenkirchen. Kościół obronny jest związany z najstarszą parafią Wachau i południowej Waldviertel. Pierwsza wzmianka pochodzi z 987 roku. Gotycka budowla powstaje w latach 1500-1523. Warty zobaczenia jest gotycka rzeźba Cierpiącego Chrystusa (Frasobliwy) (ok. 1400), figury apostołów i Pieta z czasów szkoły dunajskiej (1520). Prawdziwą perełką są organy, jedne z najstarszych w Austrii z 1650  r. Wieża obronna, resztki murów obronnych z otworami strzelniczymi wskazują na wczesne znaczenie obronne budowli. Po pożarze z 1544 wieża otrzymała renesansową attykę. W 1784 parafia została skasowana i przeniesiona do Wösendorf.

niedziela, 15 stycznia 2012

Ruiny zamku Hinterhaus

zamek Hinterhaus
widok na zamek od strony Dunaju
Ruiny zamku Hinterhaus znajduje się w Spitz nad Dunajem. Jest to budowla obronna z około 1000 letnią historią. Pierwszy raz zamek jest wspomniany w 1243 roku. Obiekt leży na skałach tzw. góry Hausberg. Zamek był podzielony na 3 części: północno-wschodnie przedzamcze, zamek główny, obejmujący najwiekszą część grzbietu skał i południowo-zachodnie przedzamcze. Najstarsze części zamku pochodzą z XII wieku. W XIII i XIV wieku panowali tu rycerze ze Spitz.

piątek, 13 stycznia 2012

Ruina zamku Aggstein

ruiny zamku Aggstein
ruiny z perspektywy statku rzecznego
Aggstein to zamek rycerski Kuenringerów z zapierającą dech panoramą oraz nastrojową atmosferą. W,,rozarium”, szerokim na 4 m i na 10 m długim występie skalnym przetrzymywano według legendy (XV w.) więźniów. Najstarsze fragmenty zamku pochodzą z około 1200 roku. Od XII do XIV wieku zamek związany z rodem Kuenringer – potężną rodziną ministeriałów (niewolnych urzędników cesarskich).
 Zamek rozbudowuje w 1429 r. Jörg Scheck vom Wald.
 W 1606 r. Anna von Polheim-Parz pierwsza prywatna właścicielka zamku, która go odnowiła. Potem twierdza popadła w ruinę, w XIX wieku na nowo odkryto zamek i z biegiem czasu stał się celem wycieczek.

Klasztor Schönbühel

dawny klasztor serwitów
Dawny klasztor serwitów Schönbühel leży 500 m od zamku w Schönbühel. Klasztor został wybudowany w 1666 r., a w 1980 klasztor został zamknięty z powodu braku powołań.
Zakonników sprowadził graf Konrad Balthasar von Starhemberg (1611/12-1687), właściciel zamku do budowy klasztoru w miejscu ruin tzw. Zamku diabła Teufelsgschloß. Konrad Balthasar był ojcem Ernsta Ruedigera, który zasłynął jako obrońca Wiednia podczas 2 oblężenia przez Turków. Ruiny Teufelsgschloß były przypuszczalnie resztkami murów średniowiecznej strażnicy naddunajskiej, o tych ruinach mawiano w podaniach, że w ich murach straszy, pojawiają się duchy i diabły.
W 1667 r. rozpoczęto budowę kaplicę Grobu Pańskiego i w tym roku w Wigilię odprawiono pierwszą mszę świętą. W 1669 wybudowano kalwarię. W latach 1670-3 wybudowano grotę betlejemską według dokładnych planów z ziemi świętej. I tak powstało austriackie Betlejem i Kalwaria. Od tego momentu klasztor stał się małym ośrodkiem pielgrzymkowym barokowej Austria sacra. Pośród pielgrzymów znalazł się w 1675 roku cesarz Leopold I. Kiedy epidemia dżumy w 1679 osiągnęła swój szczyt, umocniła się sława klasztoru, którego kościół poświęcono św. Rosalii, patronki od dżumy. Klasztor rozkwitał do czasów józefińskich, od 1786 roku ataki na życie zakonne doprowadziły do kryzysu klasztoru (rozwiązano klasztor). W 1805 i 1809 roku klasztor został splądrowany przez wojska francuskie. Zabudowania klasztorne zostały zniszczone i podupadły. W 1844 r. klasztor odwiedziła księżniczka Elżbieta bawarska, późniejsza cesarzowa Sisi. Klasztor jest budowlą z czasu wczesnego baroku i prawie niezmienioną.

Zamek Schönbühel

zamek od strony Dunaju, od Melk
widok na zamek z drugiej strony od Krems
Na 40 metrowej skale, na której przypuszczalnie znajdowało się wcześniejsze rzymskie umocnienie, został wybudowany średniowieczny zamek przez Marchwardusa de Schoenbuchele. Posiadał on dwie potężne wieże. Od 1064 na zamku wybudowano kościół, którego wejście znajdowało się obok głównego wejścia do zamku i w którym do 1667 sprawowano liturgię. Także na zamku znajdowała się szkoła. Krótko zamek był w posiadaniu opactwa w Melk. Ponad 400 lat pozostał on w posiadaniu rodziny Starhemberg, która go rozbudowała i bardziej umocniła. Ostatni panowie Starhemberg nie mieszkali na zamku i bardzo podupadł. W 1819 został sprzedany Franzowi von Beroldingen, który zamek wyremontował i przebudował. W 1930 nabyła go rodzina Seilern-Aspang. Podczas II wojny zamek został przejęty nazistów, a potem aż do 1955 zajęty przez Rosjan, obecnie znów w posiadaniu prawowitych wlaścicieli Seilern-Aspang.

Schwallenbach - stara, dziś malutka osada

widok na starą osadę i średniowieczny kościół
Schwallenbach jest wspomniany już w 830 jako posiadłość ofiarowana przez Karola Wielkiego  bawarskiemu klasztorowi Niederaltaich. W 1443 mianowano sędziego i radę dla umocnionej murem osady. W 1463 zniszczyli osadę Czesi, potem przebudowano kaplicę w jednonawowy kościół. W 1504 obszar przeszedł w ręce habsburskie. W czasie wojny trzydziestoletniej w 1645 miejscowość zniszczona przez Szwedów. Dziś to malutka osada z zabytkowym średniowiecznym kościołem.
widok na osadę ze statku
Kościół z Schwallenbach jest na miejscu kaplicy z 1420, poświęcony św. Zygmuntowi. Wybudowany w stylu późnogotyckim. Statua Maryi pochodzi z 1515, natomiast barokowy ołtarz poświęcił w 1724 biskup z Pasawy.

Schody Cesarskie (Kaiserstiege) w klasztorze Melk

Schody Cesarskie w medalionie napis Stałość i dzielność
tu ciągną się arkady, a piętro wyżej tzw. cesarski korytarz
Poprzez bramę po lewej stronie dziedzińca prałatów udajemy się do schodów cesarskich (Kaiserstiege) które prowadzą do części klasztoru przeznaczonej dla rodziny cesarskiej. Schody, z kolumnami wykonanymi z białego kamienia cesarskiego tzw. Kaiserstein, tworzą wspaniałą klatkę schodową. W górnej części rozdziela się i jest ozdobiona alegorycznymi rzeźbami. Fresko na suficie przedstawia chłopca bawiącego się z orłami, jest to nawiązanie do cesarskich orłów. Na rzeźbie w pozłacanym medalionie umieszczono motto cesarza Karola VI Constantia et fortitudine (czyli stałość i dzielność). Schody Cesarskie (Kaiserstiege) dekorowane lekkim ornamentem wstęgowym, wywodzącym się z francuskiej regencji.
Na piętrze rozpoczyna się korytarz cesarski (Der Kaisergang) o 196 metrów długości wzdłuż południowego frontu pałacu. Z korytarzu wchodziło się do pokoi przeznaczonych dla rodziny cesarskiej. Na ścianach wywieszone są portrety wszystkich władców austriackich z dynastii Babenbergów i Habsburgów. Autorem większości portretów był Franz Joseph Kremer, malarz opactwa.

środa, 11 stycznia 2012

Sala Marmurowa - Melk

fresk z Ateną i Herkulesem
sala marmurowa
Sala marmurowa w klasztorze w Melk była salą balową i jadalnią dla świeckich gości, szczególnie dla dworu cesarskiego. Wypełnienia drzwi są z prawdziwego salzburskiego marmuru. Napisy na drzwiach brzmią Hospites tamquam Christus suscipiantur (czyli goście winni jak Chrystus przyjmowani) i Et omnibus congruus honor exhibeatur (wszystkim należy się okazywać odpowiednią część) z reguły Benedykta i wskazują na znaczenie rolę pomieszczenia. Alegoryczne fresko na suficie pochodzi z 1731, autorstwa Paula Trogera. Przedstawia grecką boginię Pallas Atenę na powozie z lwami i Herkulesa, który maczugą zabija psa piekielnego. Znaczenie malowidła przybliża habsburskie ideały panowania: połączenie koniecznej przemocy (Herkules) z mądrym umiarkowaniem (Atena).

poniedziałek, 9 stycznia 2012

Kościół klasztorny w Melk

fasada kościoła
Kościół benedyktynów w Melk jest pod wezwaniem św. Piotra i Pawła. Stanowi jeden z najpiękniejszych kościołów barokowych w Austrii. Świątynia jest budowlą jednonawową z kaplicami i emporami oraz 64 metrową kopułą.
wnętrze świątyni
Na fasadzie umieszczone są figury patronów kościoła św. Piotr i Paweł, nad portalem statuły św. Michała i anioła stróża. na szczycie pomiędzy dwoma wieżami stoi monumentalna rzeźba Chrystusa zmartwychwstałego otoczonego przez dwa anioły.
nawa główna
Wieże zostały odbudowane po pożarze (1738 r) pod kierunkiem J. Munggenasta. Nowoodbudowane wieże posiadają już znaki stylu rokoko.
organy kościele
Wspaniałe wyposażenie, bogate przez złoto, sztukaterie, marmur, w kolorach złotym, pomarańczowym, zielonym, szarym.

niedziela, 8 stycznia 2012

Biblioteka klasztorna w Melk

biblioteka
Biblioteka jest po kościele drugim co do ważności miejscem w klasztorze benedyktyńskim (chyba, że ktoś bardziej preferuje jedzenie - refektarz). Biblioteka w Melk jest podzielona na dwa główne pomieszczenia, które zostały w 1731-2 ozdobione freskami Paula Trogera. Fresk w większym pomieszczeniu stanowi duchową przeciwwagę do fresku z sali marmurowej. Tu ukazana jest allegoria wiary, kobieta, która trzyma książkę z siedmioma pieczęciami, owieczka z Apokalipsy i tarczę z gołębicą symbolem Ducha Świętego, otoczona figurami aniołów i alegorycznych przedstawień 4 cnot kardynalnych mądrości, sprawiedliwości, męstwa i umiarkowania. Ciemne drzewo regałów oraz złoto-brązowe grzbiety grubych ksiąg dają efekt harmonii.
Biblioteka posiada około 1800 rękopisów pochodzących od 9 wieku, w tym odpisy Wergiliusza z 10.-11. wieku. Znaleziono tu fragment odpisów pieśni ibelengów z 13 wieku. Do tego do zbioru należy 750 inkunabułów. W sumie biblioteka posiada około 100 000 książek.
widok w głąb biblioteki
jest co czytać!
Inspirację w sprawiającym ogromne wrażenie klasztorze i bibliotece Melk znalazł włoski pisarz Umberto Eco. Zarówno początek jak i koniec jego powieści "Imię róży" rozgrywa się w klasztorze w Melk.

sobota, 7 stycznia 2012

Melk - opactwo benedyktyńskie - opis

wejście do klasztoru
Opactwo w Melk jest największym obiektem klasztornym austriackiego baroku. Długość głównej osi wynosi 320 metrów.
widok z bramy wejściowej do klasztoru
po prawej stronie wieża Babenbergów, najstarszy element pierwotnych fortyfikacji obronnych
Przy bramie wjazdowej do klasztoru stoją 2 statuły św. Leopolda i Kolomana, zaprojektowane w 1716 przez wiedeńskiego rzeźbiarza Lorenzo Mattielliego. Z bramy rozciąga się widok na wschodnią fasadę klasztoru, w tej części pałacowej opat przyjmował swych gości. Po prawej i lewej stronie stoją statuły apostołów Piotra i Pawła, patronów klasztoru.  W szczycie umieszczony napis Absit gloriari nisi in cruce (Chlubić się tylko w krzyżu Gal. 6,14). Napis oprócz znaczenia teologicznego napis nawiązuje do największego skarbu klasztoru - krzyża z Melk (cenny relikwiarz z kawałkiem krzyża Chrystusa), jego podobizna została zresztą ustawiona na szczycie budynku.

piątek, 6 stycznia 2012

Berła baroku - opactwo benedyktynów w Melk

widok na zespół klasztorny - kościół św. Piotra i Pawła w Melk
plan klasztoru benedyktynów w Melk
widok na klasztor od strony miasta
Opactwo powstało w średniowieczu, na miejscu wcześniejszej fortyfikacji. Niewielką część tych budowli obronnych wkomponowano w zespół klasztorny, czego przykładem jest wieża Babenbergów. W XV w. tutejsi zakonnicy zainicjowali reformy w obrębie zakonu benedyktyńskiego, głosząc powrót do pierwotnej doktryny św. Benedykta i zyskując uznanie władz kościelnych, czego wyrazem było m.in. uznanie organizacji wspólnoty w Melku za wzorcową przez papieża Urbana VIII. Klasztor i kościół pw. św. Piotra i św. Pawła poddano gruntownej barokizacji i rozbudowie w XVIII w., w konsekwencji powstał jeden z największych barokowych zespołów sakralnych w Europie, uznawany za najpiękniejszy przykład baroku w Austrii. Inicjatorem tej rozbudowy był opat Berthold Dietmayr.

środa, 4 stycznia 2012

Maria Taferl

w głębi widać wieże bazyliki Maria Taferl
W Marbach w oddali widać było wieże bazyliki Maria Taferl, najważniejszego sanktuarium Dolnej Austrii, a 2-go po Mariazell w Austrii. Jednak nie pojechaliśmy do tego sanktuarium,

Herrenhaus w Marbach

Herrenhaus
Herrenhaus w Marbach posiada 2 wieże, na murze znajdują się herby rodzin Starhemberg-Schaumburg i Löwenstein-Wertheim zu finden. 1575 budynek był w posiadaniu Weißenbergów. W 1867 r. cesarzowa Karolina założyła szkołę klasztorną dla dziewcząt. Obecnie znajduje się tu przychodnia i przedszkole.

poniedziałek, 2 stycznia 2012

Zamek Persenbeug - miejsce urodzin ostatniego cesarza austriackiego

Pierwsza wzmianka  o zamku pochodzi z 907 roku, o bawarskim grafie, który umacnia "Boesenberg". Od 1593 r. zamek w posiadaniu cesarskim. 17 sierpnia 1887 urodził się tu ostatni cesarz Austrii Karol I.

niedziela, 1 stycznia 2012

Greinburg

zamek Greinburg
Zamek Greinburg jest symbolem miasta Grein i najstarszym zamieszkanym zamkiem w Austrii. Obecny jego wygląd pochodzi z późnośredniowiecznych elementów z lata 1488-93 oraz przebudowy w XVI i XVII wieku. Sercem budowli zamkowej jest renesansowy dziedziniec z pięknie zdobionymi arkadami.