czwartek, 24 października 2013

Opera zabijająca swych architektów? Opera wiedeńska

Opera wiedeńska
gmach Opery w całej okazałości
Wiedeńska Opera Narodowa należy do grona najwspanialszych scen operowych na świecie. Gmach Opery był pierwszym budynkiem wzniesionym przy reprezentacyjnym bulwarze Ringstrasse i choć początkowo nie zyskał on aprobaty wiedeńczyków, to dziś stanowi jeden z najważniejszych symboli miasta.
Wiedeńska Opera Państwowa (niem. Wiener Staatsoper) usytuowana jest przy ulicy Opernring, stanowiącej część bulwaru Ring. Pod koniec lat 50-tych XIX w., cesarz Franciszek Jozef I nakazał wyburzyć XVII-wieczne mury obronne i wytyczyć na ich miejscu szeroki bulwar. Gmach opery był pierwszym z monumentalnych budynków, którym postanowiono uświetnić Ringstrasse. Budowa Opery trwała 6 lat i zakończyła się w 1869 r. Niedługo przed zakończeniem prac budowlanych okazało się jednak, że ciężka, neorenesansowa konstrukcja gmachu nie spodobała się nie tylko wiedeńskiej arystokracji, ale też samemu cesarzowi. Budowlę zaczęto powszechnie nazywać „Sadową architektury”, nawiązując tym samym do klęski wojsk austriackich pod Sadową, 3 lipca 1866, w czasie wojny austriacko – pruskiej. Negatywne opinie regularnie docierały do architektów budowli Eduarda van der Nulla i Augusta Siccarda von Siccardsburga. W efekcie pierwszy architekt popełnił w 1868 r. samobójstwo, a drugi, kilka tygodni później zmarła na atak serca. 25 maja 1869 r. nastąpiło jednak uroczyste otwarcie gmachu Opery, a uświetniło je przedstawienie „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta. I choć architektura budynku nadal budziła wiele kontrowersji, to z czasem Opera stała się ulubionym miejscem rozrywki wiedeńskiej arystokracji i bogatej burżuazji. Z początkiem lat 20-tych Operze przewodził także Richard Strauss – niemiecki kompozytor tworzący w duchu późnego romantyzmu. Po wojnie Operą również kierowało kilku wybitnych artystów, w tym Herber von Krajan (1956 – 1964).

środa, 23 października 2013

Atena przed parlamentem austriackim we Wiedniu

centralna część parlamentu we Wiedniu z fontanną Ateny
Parlament położony jest przy wiedeńskim Ringu
fontanna Ateny
Przed głównym portykiem parlamentu austriackiego we Wiedniu znajduje się fontanna Pallas Ateny, greckiej bogini mądrości (Athenebrunnen). Parlament jest miejscem spotkań obu izb Austriackiego Zgromadzenia Narodowego (Bundesrat i Nationalrat). Gmach parlamentu został wzniesiony w stylu nawiązującym do greckich świątyń, w stylu klasycystycznym przez duńskiego architekta barona Theophila Hansena w latach 1874-1883. Stanowi część zabudowy Ringstrasse, pierwotnie mieścił Reichsrat (parlament austriackiej części imperium Habsburgów). Charakterystyczna dla budynku jest część centralna z ośmioma kolumnami korynckimi oraz dwa skrzydła boczne z kolumnadami. Wejście do parlamentu znajduje się powyżej poziomu ulicy, prowadzi do niego szeroki podjazd. Otwiera go brązowa rzeźba Ujeżdżacz koni (1901). Z dwóch stron podjazd dekorują marmurowe figury greckich i rzymskich historyków. Na szczycie budynku umieszczono figury wybitnych starożytnych uczonych i mężów stanu oraz brązowe rydwany. Cztery leżące postacie u stóp Ateny przedstawiają alegorie 4 największych rzek Imperium austriacko-węgierskiego: Dunaju, Łaby, Wełtawy i Inn. Wnętrza składają się z ponad 100 pomieszczeń. Marmur pochodził z Lasy we włoskim regionie Trydent-Górna Adyga

niedziela, 13 października 2013

Bazylika w Mariazell - Cela Marii

bazylika w Mariazell
W gotyckiej bazylice z XIV wieku w górskim Mariazell (w Styrii) znajduje się kaplica, w której szczególnie czczona jest NMP. Kaplica znajduje się wewnątrz świątyni i w jej ołtarzu umieszczona jest cudami słynąca niewielka drewniana figurka NMP z XIII wieku, która jest czczona jako Magna Mater Austriae. Sanktuarium w Mariazell jest jednym z najsłynniejszych ośrodków kultu maryjnego w Europie Środkowej.