poniedziałek, 16 lipca 2012

O szkole Paracelsusa w murach klasztoru St. Paul

romańska bryła kościoła klasztornego
południowy romański portal
zachodni portal z tympanonem
Najpierw był tu iliryjski gród, potem rzymskie umocnienie, we wczesnym średniowieczu zastąpione przez  zamek. W 1091 roku graf Engelbert von Spanheim wysłał swego syna do Hirsau, aby sprowadził tu mnichów do założenia klasztoru. I tak powstał tu klasztor, który w średniowieczu miał znaczącą szkołę klasztorną. Tu w St. Paul uczniem był słynny Paracelsus, ojciec medycyny nowożytnej. W XIV i XV wieku klasztor dotykały katastrofy i wojny. W 1367 r. pożar zniszczył bazylikę, w 1439 i 1442 zniszczyli miejscowość żołdacy grafa z Cilli, w 1476 r. Turcy stanęli u bram opactwa. Dopiero w XVI wieku klasztor rozkwitł pod kierunkiem opata Hieronima Marchstallera, dzięki któremu zawdzięczamy obecną formę klasztoru. Jego drugi następca opat Albert Reichart planował przebudowę klasztoru w formie hiszpańskiego Eskorialu, w skutek wojen zabrakło kasy. W 1787 cesarz Josef II skasował klasztor, ale już w 1809 wrócili znów mnisi. Ponownie wygnali stąd zakonników w 1940 roku naziści. W 1947 powrócili do St. Paul benedyktyni i żyją tu w myśli zasady "ora et labora".

Klasztor Viktring

klasztor Viktring otoczony jest fosą
ołtarz z I poł. XIV wieku
fresk na sklepieniu w kaplicy św. Bernarda z poł. XV wieku
kamień nagrobny?
Klasztor Viktring to dawny klasztor cystersów, a obecnie kościół jednej z parafii w Viktring, dzielnicy Klagenfurtu. Klasztor został założony w 1146 roku przez szarych mnichów (cystersów) przybyłych tu z Lotaryngii. Imię lokacji pochodzi od Viktorii czyli zwycięstwa, bądź od imienia zakonnego Vitrin. W średniowieczu klasztor był jednym z największych posiadaczy ziemskich na tych ziemiach. 19 maja 1786 roku na mocy ustaw józefińskich klasztor został skasowany. A w zabudowaniach bracia Moro otworzyli fabrykę tekstylną, a dokładnie chust. Zakład w czasach świetności zatrudniał nawet do 800 osób. Od 1977 r. w murach klasztornych gości gimnazjum.

wtorek, 10 lipca 2012

W świecie kryształów Swarovskiego

oryginalne wejście w świat kryształów
wewnątrz panują kryształy
W Wattens zachwycone będą przede wszystkim panie
W Wattens w Tyrolu znajduje się kraina kryształów. Swarovski Kristallwelten (Świat kryształów Swarovski) to park rozrywki w którym kryształy są głównym tematem. Otwarty w roku 1995, w setną rocznicę fabryki kryształu Swarovkiego działającego w Wattens. André Heller wraz z innymi artystami stworzył bajkowy świat 14 "kryształowych" pomieszczeń. Punktem kulminacyjnym wystawy jest Centenar, gdzie znajduje się 300.000 karatowy, największy na świecie szlifowany kryształ. Swarovski Kristallwelten odwiedza corocznie około 700.000 turystów. Jest to druga atrakcja turystyczna Austrii po pałacu Schonbrunn we Wiedniu.

niedziela, 8 lipca 2012

Najstarsza kawiarnia w Europie?


Cafe Tomasseli serwuje kawę od 1703 roku
Po pokonaniu armii tureckiej podczas odsieczy wiedeńskiej w 1683 roku, w obozie Kary Mustafy znaleziono zapasy kawy. Stąd wzięły się austriackie kawiarnie (ponoć założycielem pierwszej był Polak Jerzy Franciszek Kulczycki). Salzburg był modnym miastem, więc wprowadzenie wiedeńskich pomysłów było tam tylko kwestią czasu. Café Tomaselli w Salzburgu przy Alter Markt to istniejąca do dziś słynna kawiarnia założona już w 1703 roku (jak głosi napis nad wejściem).Początkowo było to miejsce spotkań studenterii, a nie elegancki lokal. W 1852 roku cukiernik Carl Tomaselli z Mediolanu przejął lokal, będący do dziś w posiadaniu rodziny Tomaselli i nadał mu obecną nazwę. Carl wzbogacił ofertę o kakao i czekoladę oraz zaopatrzył kawiarnię w stół bilardowy i inne atrakcje. Café Tomaselli jest najstarszą do dziś istniejącą kawiarnią Europy Zachodniej. Bywali w niej, m.in.:  Wolfgang Amadeus Mozart i Michael Haydn. Po II wojnie światowej amerykańskie siły okupacyjne zmieniły ją w Forty Second Street Café dla swoich oficerów i żołnierzy. W 1950 zwrócono lokal rodzinie Tomaselli.

sobota, 7 lipca 2012

Mozart w Salzburgu

w tym budynku na 3 piętrze urodził się Mozart
potem w tym budynku Makartplatz mieszkała rodzina Mozarta
Salzburg to rodzinne miasto Joannesa Chrysostomusa Wolfgangusa Theophilusa Mozarta.Tu się urodził i był wychowywany. Na głównej ulicy zabytkowego centrum – Getreidegasse pod numerem 9 znajduje się dom narodzin Mozarta. Drugie mieszkanie rodziny Mozartów to Tanzmeisterhaus przy Makartplatz. Słynny kompozytor pracował tutaj dla arcybiskupa w latach 1769-1781, zanim został przez niego wyrzucony i wyjechał do Wiednia. Dziś Mozart to przebój turystyczny Salzburga. W 1890 roku wymyślono tu słynne czekoladki: Mozartkugel (z niem. kule Mozarta), obowiązkowe słodycze tu kupowane.

niedziela, 1 lipca 2012

Axams - dwukrotna wioska olimpijska

Axamer Lizum - hotel Olympia
widok z okna hotelowego
widok w dół (dolinę Innu) oraz na Alpy Bawarsko-Tyrolskie (za tymi górami są Niemcy)
W Axams, wiosce położonej niedaleko Innsbrucku w Tyrolu, dwukrotnie zawitali sportowcy podczas Olimpiad zimowych organizowanych w Innsbrucku w 1964 i 1976 roku. Tu odbywała się większość dyscyplin alpejskich. Wioska położona na wysokości ok. 1000 m. Noclegi mieliśmy w hotelu Olimpia na wysokości 1580 m, położonej w części Axamer Lizum.

sobota, 30 czerwca 2012

Zugspitze po austriackiej stronie

i wszystko jasne ten fragment szczytu jest w Tyrolu!
było mglisto, lodowato i śniegowo, choć był czerwiec
krzyż i wysokość 2950 m. po stronie tyrolskiej
Zdobyłem najwyższy szczyt Niemiec Zugspitze (2962 m. n.p.m), który leży w Alpach Bawarsko-Tyrolskich, na granicy austriacko-niemieckiej. Mimo, że wyprawa była w czerwcu to było zimowo i słaba widoczność na szczycie. Tu kilka fotek ze szczytu po stronie austriackiej.

niedziela, 24 czerwca 2012

Hellbrunn - zamek i ogrody na mokro

mokry stół (książęcy stół) w rzymskim teatrze w Hellbrunn
Jak chcesz być mokra/y to koniecznie odwiedź Hellbrunn (ob. dzielnica Salzburga). W 1612 roku, tuż po przejęciu rządów w Salzburgu, książę arcybiskup Markus Sittikus zlecił swojemu nadwornemu architektowi, Santino Solariemu, budowę podmiejskiej rezydencji. Na miejsce wybrał sobie tryskające dziesiątkami krystalicznie czystych źródeł podnóże Góry Hellbruńskiej. Pałac miał być wzorowany na modnych wówczas we Włoszech podmiejskich willach określanych mianem „villa suburbana”. Salzburska budowla w niczym nie ustępowała swoim południowym wzorcom, a wręcz prześcigała je w pomysłowości i finezyjności rozwiązań architektonicznych. Kolejne epoki nie zmieniły jej pierwotnego stylu, tak że do dziś stanowi prawdziwą perłę architektury, najwspanialszy renesansowy (manierystyczny!) pałac letni na północ od Alp. Przylega doń unikatowy ogród wodny ze zmyślnymi wodotryskami, mitycznymi grotami i rzeźbami greckich bogów i herosów. Całość otacza rozległy park angielski.

tzw. rzymski teatr, tu odbywały się uczty na których goście bywali mokrzy
Prawdopodobnie to właśnie woda skierowała uwagę arcybiskupa na to miejsce, gdyż jest ona integralnym elementem całego zespołu pałacowo-parkowego. Rozliczne źródła na Górze Hellbruńskiej przydają mu ducha zabawy i radości. Ukryte w cieniu drzew i zarośli fontanny i wodotryski już od blisko 400 lat oblewają wodą w najmniej spodziewanym momencie przechadzających się ogrodowymi alejkami turystów.
w parku wiele stawów, fontann, wody...

Ogród był niegdyś miejscem rozrywki arcybiskupa i jego gości. Dzisiaj tajemnicze groty, automaty wodne, figurki poruszane siłą wody oraz ukryte starannie przed naszym wzrokiem wodotryski w niezmienionej formie bawią turystów z całego świata. Niezmienna pozostała gra świateł i cieni oraz przeplatające się ze sobą momenty grozy i wesołości, wynik pomysłowości budowniczych. Pałac Hellbrunn nigdy nie był przeznaczony na książęcą rezydencję. Miał być raczej miejscem towarzyskich spotkań elit społecznych, wystawnych przyjęć oraz imprez kulturalnych.
grota Perseusza i 4 pór roku

Wokół kompleksu pałacowego roztacza się rozległy park - geometryczny parter wodny z sadzawkami przechodzący od wschodu w naturalny krajobraz. Dzisiejszy wygląd nadał mu w 1730 r. nadworny architekt ogrodowy, Franz Anton Danreiter. Rzeźby bogów i herosów greckich w tej części Hellbrunn pochodzą z początku XVII wieku.
naprawdę można było porządnie zmoknąć
manierystyczna budowla biskupów salzburskich w Hellbrunn

sobota, 25 lutego 2012

Starówka w Krems

Krems zalicza się do najstarszych miast Austrii. Ze średniowiecznym zaułkami, nawierzchnią...
deptak od Steinertor

Nad miastem dominuje kościół pijarów (Piaristenkirche) zbudowany już w XI wieku, w XVI wieku na nowo przebudowany z barokowym wyposażeniem. Nazywany jest małą siostrą katedry św. Szczepana we Wiedniu.  Z boku widać mury kościoła parafialnego. Krems jest znany z tego, że tu wynaleziono musztardę kremską!!!

poniedziałek, 20 lutego 2012

Steinertor - Krems

Steinertor w Krems
inskrypcje na bramie miejskiej w Krems
Brama Steiner z końca XV wieku jest jedyną zachowaną z czterech bram miejskich i stanowi symbol miasta. Znajdują się na niej liczne inskrypcje i tablice, jak A.E.I.O.U. (cesarz Fryderyk III), podwójny orzeł z literami M (aria). T(heresia), czerwono-biało-czerwona tarcza i styryjska pantera, które tworzyły godło miasta w latach 1453-63, podwójny orzeł z korona cesarską w kolorach czarno-złotym.

niedziela, 5 lutego 2012

środa, 1 lutego 2012

Stein - umocnienia miejskie

Linzer Tor - Brama Linzer
Kremser Tor - brama kremska
Stein jest teraz częścią Krems, a kiedyś był samodzielnym miastem. Krems wraz Stein są wpisane na listę UNESCO. Stein zachował pokaźne fragmenty średniowiecznych fortyfikacji miejskich z bramami Linzer Tor i Kremser Tor. Wjazd do Stein od strony Linz zatem przejeżdża się przez bramę Linz: Linzer Tor, wybudowaną w 1477 (tablica z gotyckimi cyframi na zewnętrznej ścianie bramy), w XVIII wieku przebudowana. Wyjeżdża się bramą kremską Kremser Tor: na wschodzie miasta wybudowana w 1470 roku.