 |
Opera wiedeńska |
 |
gmach Opery w całej okazałości |
Wiedeńska Opera Narodowa należy do grona najwspanialszych scen
operowych na świecie. Gmach Opery był pierwszym budynkiem wzniesionym
przy reprezentacyjnym bulwarze Ringstrasse i choć początkowo nie zyskał
on aprobaty wiedeńczyków, to dziś stanowi jeden z najważniejszych
symboli miasta.
Wiedeńska Opera Państwowa (niem. Wiener Staatsoper) usytuowana jest
przy ulicy Opernring, stanowiącej część bulwaru Ring. Pod koniec lat 50-tych XIX w., cesarz Franciszek Jozef I nakazał wyburzyć XVII-wieczne mury obronne i
wytyczyć na ich miejscu szeroki bulwar. Gmach opery był pierwszym z
monumentalnych budynków, którym postanowiono uświetnić Ringstrasse.
Budowa Opery trwała 6 lat i zakończyła się w 1869 r. Niedługo przed
zakończeniem prac budowlanych okazało się jednak, że ciężka,
neorenesansowa konstrukcja gmachu nie spodobała się nie tylko
wiedeńskiej arystokracji, ale też samemu cesarzowi. Budowlę zaczęto
powszechnie nazywać „Sadową architektury”, nawiązując tym samym do
klęski wojsk austriackich pod Sadową, 3 lipca 1866, w czasie wojny
austriacko – pruskiej. Negatywne opinie regularnie docierały do
architektów budowli Eduarda van der Nulla i Augusta Siccarda von
Siccardsburga. W efekcie pierwszy architekt popełnił w 1868 r.
samobójstwo, a drugi, kilka tygodni później zmarła na atak serca. 25 maja 1869 r. nastąpiło jednak uroczyste otwarcie gmachu Opery, a
uświetniło je przedstawienie „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta.
I choć architektura budynku nadal budziła wiele kontrowersji, to z
czasem Opera stała się ulubionym miejscem rozrywki wiedeńskiej
arystokracji i bogatej burżuazji. Z początkiem lat 20-tych Operze przewodził także Richard
Strauss – niemiecki kompozytor tworzący w duchu późnego romantyzmu. Po wojnie Operą również kierowało kilku wybitnych
artystów, w tym Herber von Krajan (1956 – 1964).